محمدیزدانی جندقی

دهقان ِشکسته ام چه حاصل بِبَرَم
جان بر لب تخته ای به ساحل بِبَرَم
ای مرگ مگر دست ِ نجاتم باشی
تا بار اَزاین خرابه منزل بِبَرَم
محمدیزدانی جندقی

چارانه

  مرگا چه قَدَر شکسته پا می آیی

از نزد کدام آشنا می آیی؟

  شاداب و رها رفیق راهم همه وقت

  برخیز و بیا عجب به ما می آیی

محمدیزدانی

شش‌هفت‌ساله‌است‌

مریم‌حقیقت‌هم‌‌درموضوع‌انتظار

رباعی‌به‌این‌وزن‌وقافیه‌‌داره‌‌‌‌‌شایدپیش‌تر